Przed nami czas trzech świąt majowych

1 maja- Święto Pracy

Międzynarodowe Święto Pracy zostało ustanowione przez Drugą Międzynarodówkę w 1891 r. dla upamiętnienia krwawo stłumionego przez policję protestu robotników w Chicago w 1886 roku. W Polsce, ustanowione świętem państwowym w roku 1950 jest kojarzone głównie z czasem PRL, kiedy stanowiło ono jedno z najważniejszych świąt państwowych, obchodzonych zgodnie z określonym rytuałem. W niemal wszystkich miastach w całej Polsce organizowano pochody pierwszomajowe, w których udział, mniej lub bardziej chętnie, musieli brać uczniowie miejscowych szkół, pracownicy fabryk, urzędów i innych instytucji. Dziś 1 maja jest dniem ustawowo wolnym od pracy i ma charakter pluralistyczny i wielonurtowy.

2 maja- Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej

To jedno z najmłodszych świąt państwowych, które zostało ustanowione w 2004 roku. W tym dniu szczególnie upamiętniamy historię polskich barw narodowych, symboli oraz tradycji patriotycznych

Historycznie polskie barwy narodowe wywodzą się z barw herbu Królestwa Polskiego i herbu Wielkiego Księstwa Litewskiego. W symbolice polskiej flagi biel pochodzi od bieli orła, będącego godłem Polski i bieli Pogoni – rycerza galopującego na koniu – godła Litwy. Oba godła znajdują się na czerwonych tłach tarcz herbowych. Na naszej fladze biel znalazła się u góry, ponieważ w polskiej heraldyce ważniejszy jest kolor godła niż tła. Na terenie Polski flaga państwowa ma zawsze pierwszeństwo przed wszystkimi innymi flagami. Zgodnie z konstytucją barwy narodowe podlegają ochronie prawnej.

Dzień 2 maja jest też świętem Polonii i Polaków za Granicą, które obchodzimy od 2002 roku. Zostało ustanowione przez Sejm RP z inicjatywy Senatu. Świętem państwowym uhonorowano osoby żyjące poza granicami Polski, które zabiegały o polską niepodległość oraz wyrażały swoje przywiązanie do Rzeczypospolitej.

3 maja- Święto Konstytucji 3 Maja

Święto Narodowe Trzeciego Maja obchodzone jest na pamiątkę uchwalenia przez Sejm Czteroletni, nazywany także Wielkim, 3 maja 1791 r. Ustawy Rządowej Rzeczypospolitej Obojga Narodów, znanej jako Konstytucja 3 maja. Była ona pierwszą w Europie i drugą na świecie po amerykańskiej z 1787 r., spisaną, nowoczesną konstytucją, która wprowadzała w Rzeczypospolitej ustrój monarchii konstytucyjnej – zachowywała stanową strukturę społeczeństwa, ale otwierała perspektywy dalszych przekształceń systemu państwowego. Na jej podstawie przyjęto monteskiuszowski podział władz na prawodawczą, wykonawczą i sądowniczą, a także zniesiono m.in. liberum veto, konfederacje i wolną elekcję. Celem przyświecającym jej twórcom było ratowanie kraju, którego terytorium zostało częściowo zaanektowane w wyniku I rozbioru. Mimo tego, że Konstytucja 3 maja obowiązywała jedynie przez 14 miesięcy, była wielkim osiągnięciem narodu polskiego chcącego zachować niezależność państwową oraz zapewnić możliwość rozwoju gospodarczego i politycznego kraju.

Przez 123 lata zaborów Polski dzień 3 Maja był świętem zakazanym. Został przywrócony w II Rzeczypospolitej Polskiej w 1919 r. i zdelegalizowany przez okupantów niemieckich i sowieckich podczas II wojny światowej. Po jej zakończeniu był obchodzony tylko do 1946 r. i oficjalnie zniesiony w 1951 r. Jako Święto Narodowe dzień Trzeciego Maja został przywrócony w 1990 r.