Przed nami czas trzech świąt majowych: 1, 2 i 3 maja, które są szczególnie ważne w polskiej historii. Warto wiedzieć skąd te święta się wywodzą, dlaczego świętujemy i komu je zawdzięczamy
1 Maja – to Międzynarodowy Dzień Pracy. Rodowód tego święta sięga XIX wieku i jest naznaczony krwią i cierpieniem wielu osób. Święto zostało ustanowione w Paryżu w 1890 r. przez Kongres założycielski II Międzynarodówki. Data 1 maja była wyrazem pamięci dla strajkujących robotników z Chicago, którzy w 1886 r. protestowali przeciwko niskim płacom oraz 12-godzinemu dniowi pracy, życie straciło wiele osób. W Polsce święto głównie kojarzone jest z poprzednim ustrojem PRL. Dzień 1 maja w Polsce został ustanowiony Świętem Pracy i dniem wolnym od pracy w 1950 r.
2 Maja – obchodzony jest Dzień Flagi Państwowej oraz Dzień Polonii i Polaków za granicą. To jedno z najmłodszych świąt państwowych, które zostało wprowadzone na mocy ustawy z dn. 20.11.2004 r. o godle, barwach i hymnie narodowym. Jego głównym założeniem jest popularyzacja wiedzy o polskiej tożsamości i symbolach narodowych. W ten dzień w szczególny sposób pamiętajmy aby wywiesić flagę Polski i tym samym podkreślić naszą narodową tożsamość.
3 Maja – obchodzimy rocznicę uchwalenia Konstytucji z 1791 r. Była to pierwsza w Europie i druga na świecie (po amerykańskiej z 1787 r.) konstytucja uchwalona przez tzw. Sejm Wielki. Za jej autorów uważa się króla Stanisława II Augusta Poniatowskiego, wielkiego marszałka litewskiego Ignacego Potockiego oraz ks. Hugona Kołłątaja, duchownego i filozofa. Obchody święta 3 Maja były zakazane podczas rozbiorów, a ponownie jego obchodzenie zostało wznowione w II Rzeczypospolitej w kwietniu 1919 roku. Zdelegalizowane zostało podczas okupacji niemieckiej i sowieckiej podczas II wojny światowej oraz w styczniu 1951 roku za czasów ustroju PRL. Dopiero po zmianie ustroju, od kwietnia 1990 r. Święto Konstytucji 3 Maja należy do uroczyście obchodzonych polskich świąt.